Foto Bart Hoogveld
Forensische zorg is de Champions League van de zorg. Het doel is om patiënten te behandelen om ervoor te zorgen dat toekomstig delictgedrag uitblijft, maar de uitdagingen zijn er buitengewoon groot. Professionals in de forensische zorg hebben te maken met bijvoorbeeld complexe psychopathologie en agressie binnen het strafrechtelijk kader. Wat niet helpt is dat de forensische zorg kampt met grote personeelstekorten en een hoge werkdruk. Die situatie slaat het vakmanschap plat, en zorgt ervoor dat sneller wordt teruggevallen op procedureel en beheersmatig werken. Dat zet de kwaliteit van de forensische zorg onder druk.
Als lector Vakmanschap Forensische Zorg maak ik me hard voor het vakmanschap van de forensische-zorgprofessional. Ik wil dat er weer ruimte ontstaat voor maatwerk en dat professionals hun handelen zoveel mogelijk kunnen vormgeven op basis van de kennis en kunde. Sterk beheersmatig werken is voor niemand goed.
Opleiding
Een van de belangrijkste dromen die ik najaag is de ontwikkeling van een opleiding die zich richt op het vakmanschap in de Forensische Zorg. Diverse grote onderzoeken over de jaren heen wijzen op het gebrek aan opleidingen die (toekomstige) professionals op gedegen wijze toeleiden naar het werken in de forensische zorg. En dat zo’n opleiding van groot belang is om de werkzaamheden op een goede wijze te kunnen uitvoeren. Wat kan zo’n specifieke opleiding bijdragen?
Afgelopen jaren is hard gewerkt aan de kennisbasis in de sector. Het is van belang dat deze kennis ook via opleiding zijn weg naar de werkvloer vindt. Deze kennis is in combinatie met vaardigheden en houdingsaspecten van groot belang bij een adequate oordeels- en besluitvorming van de professionals, die vaak voor lastige situaties en besluiten staan. Dit is waar vakmanschap in essentie om draait en waar opleiding een hele belangrijke bijdrage aan kan leveren. Dit wil ik doen door het opzetten van een Associate Degree en Master Forensische Zorg.
Kiezen voor werken in de forensische zorg
De forensische zorg heeft te maken met negatieve en niet-reële beeldvorming, mede door eenzijdige media-aandacht bij incidenten. Dat ‘de buitenwereld’ nauwelijks een beeld heeft van hoe het er in de forensische zorg aan toe gaat is daardoor niet vreemd. Ik herinner mij zelf nog goed dat ik als jonge sociotherapeut ging solliciteren bij FPC D.S. van Mesdag en enorm verbaasd was dat ik bij de eerste kennismaking gewoon patiënten door het gebouw zag rondlopen. Vanuit het lectoraat wil ik mij inzetten voor bekendheid en reële beeldvorming van de sector. Dit wil ik onder andere doen door aandacht hiervoor binnen de eerste jaren van de opleidingen Social Work en Verpleegkunde. Het is belangrijk dat studenten een bewuste keuze kunnen maken voor specialisatie in deze richting. En als deze keuze wordt gemaakt, dat er dan ook kwalitatief hoogwaardig scholingsaanbod is. We moeten als (toekomstige) professional trots kunnen zijn!
Een veiliger samenleving
De opleidingen die ik voor ogen heb, tillen het vakmanschap in de Forensische Zorg naar een hoger niveau. En dat draagt weer bij aan het eigenlijke doel: een veiliger samenleving. Waar wachten we nog op?
