Tekst Nienke Ledegang
Foto Paul Voorham
De sporthal waar gewoonlijk gedetineerden hun rondjes rennen of een balletje schieten, puilt deze middag uit. De belangstelling voor de eerste ketenpartnerdag van PI Haaglanden is boven verwachting groot. Maar liefst 400 mensen uit vooral de Haagse regio zijn er vandaag. Centraal staat ontmoeting. ‘De overdracht tussen mensen, instanties en organisaties die zich bezighouden met justitiabelen is volop in het nieuws. Die moet namelijk beter. Het helpt dan als je elkaar kent’, zegt organisator Lisa Otterspoor van PI Haaglanden.
Lisa is quality controller in het PPC en droomde al twee jaar van een ketenpartnerdag. ‘Het idee is niet nieuw. In andere inrichtingen in Nederland zijn al vaker ketenpartnerdagen georganiseerd. Ik heb het dus eigenlijk een beetje gepikt. Waarom? Ik zie de hoeveelheid instanties die bij ons werk betrokken is. Ik merk daarnaast dat er veel onbegrip is over elkaar. Dus dacht ik: als we elkaar nu beter leren kennen, dan begrijpen we misschien ook beter waarom dingen gaan zoals ze gaan. En kunnen we daar op inspelen.’
Bevlogenheid en verschilligheid
De ketenpartnerdag is een dag van workshops, een markt en plenaire toespraken. ‘Wij vertellen wie wij zijn, maar we geven onze partners ook de ruimte te vertellen wie zij zijn’, legt Lisa uit. Anita Witzier, die het plenaire gedeelte presenteert, voegt daar aan toe: ‘Wat ik zie is bevlogenheid en verschilligheid. Het is mooi om te zien hoe alle partijen die hier aanwezig zijn dat met elkaar uitdragen.’
‘Het is goed voor de patiënt als we elkaar kennen’
Jacqueline van der Leek is opnamecoördinator in het Justitieel Centrum voor Somatische Zorg (JCvSZ), kortgezegd het gevangenisziekenhuis in Scheveningen. Ze staat vandaag bij de stand van het JCvSZ. ‘Ik vind het goed om te merken dat ik veel van de mensen die hier vandaag voorbijkomen al ken, veelal van de telefoon. Mooi dat ze hier zijn, denk ik dan. We leren elkaar hierdoor beter kennen en dat komt de patiëntenzorg ten goede. Daar ben ik van overtuigd. Patiënten komen op allerlei manieren binnen: via andere inrichtingen, maar ook via de politie of het OM. In het JCvSZ hebben we dus veel met mensen “van buiten” te maken. Voor ons is het van groot belang dat zij ons snel goed op de hoogte brengen van het wel en wee van een patiënt. Daar hameren wij echt op, zo is er een uitgebreide checklist die zo compleet mogelijk moet worden ingevuld. Ik ben tevreden over deze dag als ik straks weer achter mijn bureau zit, ergens tegenaan loop en denk: wacht eens, op de ketenpartnerdag heb ik iemand gesproken die ik nú kan bellen.’
‘Als de lijnen kort zijn, kunnen we een beter vangnet vormen’
Ze werken allebei voor SurAnt: Dew Koesal als directeur en Soesila Harpal als HR-manager. Vandaag vertellen ze op de ketenpartnerdag in PI Haaglanden over hun vrijwilligersorganisatie Stichting SurAnt. SurAnt ondersteunt (ex)-gedetineerden bij hun terugkeer in de maatschappij. Dat doen de vrijwilligers van SurAnt onder meer met cursussen, workshops en trainingen. Soesila: ‘SurAnt is opgericht in de jaren 80, toen relatief veel bolletjesslikkers uit Suriname en de Antillen in Nederland gedetineerd zaten. In de loop der jaren is onze focus breder geworden. We ondersteunen nu alle gedetineerden en ex-gedetineerden die behoefte hebben aan onze hulp.’ Dew vult aan: ‘Dat zijn vooral mensen die behoefte hebben aan ruimte, voor wie de regels van bijvoorbeeld Reclassering Nederland te streng zijn. Vrijheid is bij ons een sleutelwoord. Daarom ook hanteren we een inloopsysteem op onze buiten-RIC’s (re-integratiecentra). Iemand bepaalt zelf wanneer en hoe vaak hij bij ons komt.
Nuttig om bij elkaar te komen
Ons belangrijkste uitgangspunt: bouwen aan een relatie en vertrouwen geven. De enige vraag die we stellen is: wat heb je nodig? Daar zijn al onze vrijwilligers op getraind.’ Die vrijwilligers komen uit allerlei hoeken. Soesila: ‘Er zitten studenten criminologie tussen, maar ook gepensioneerde zeventigers. In totaal werken zo’n 200 tot 250 mensen voor ons. We zijn momenteel actief in acht PI’s. En dat zouden we graag uitbreiden. Daarom zijn we vandaag hier.’ Dew: ‘Ik heb nog wel even getwijfeld of we aan deze ketenpartnerdag mee moesten doen. We zijn in deze regio namelijk niet zo actief. Maar uiteindelijk is het volgens mij goed als mensen ons beter leren kennen. Ik heb nu al gemerkt dat het nuttig is om bij elkaar te komen. Wij spraken net met iemand van Parnassia, instelling voor psychiatrische zorg. Zij vertelde dat het soms lastig voor ze is dat ze niet weten hoe het verder gaat met mensen die bij hen uitbehandeld zijn. Vaak kennen wij die mensen en weten wij wel hoe het met ze gaat. Als de lijnen kort zijn, kunnen we met elkaar een beter vangnet vormen. Dat is dus de winst van deze bijeenkomst.’
