Tekst Sarah-Mie Luyckx
Foto Kick Smeets
Vanwege het huidige capaciteitsprobleem binnen het gevangeniswezen worden momenteel PIW’ers gedetacheerd naar de PI’s Nieuwegein, Alpen aan de Rijn en de JC’s Zeist en Schiphol. Op laatstgenoemde locatie sprak DJIzien met drie DJI’ers, die betrokken zijn bij de tijdelijke nieuwe vleugel voor kortgestraften in het complex. ‘Ik kreeg hier een ontzettend warm onthaal.’
Ik hol liever dan dat ik stilsta’, zegt Elif Sezgin. Daarom verruilde ze haar functie van complexbeveiliger begin dit jaar voor die van medewerker bij het BAD. Een afdeling waar in het geval van het JC Schiphol de inkomsten divers zijn – van bolletjesslikkers en marechaussee-arrestanten tot vreemdelingen – en vaak hectische dagen worden gemaakt. Sinds medio maart, toen een lege IND-vleugel van het complex beschikbaar kwam voor 48 justitiabelen, kan het extra druk zijn, vertelt Sezgin. ‘Dan is het hup, even eten en weer door!’
Marten van der Veen, teamleider beveiliging, hoort zijn jonge, energieke collega minzaam aan op de derde verdieping van de zogenoemde C-kant van het JC, waar nu 24 tweepersoonscellen ingericht kunnen worden. Pas een week voordat de afdeling open ging, kreeg hij het verzoek van het MT de boel op te tuigen, en draagt hij tot aan de zomer een dubbele pet. ‘Ik voelde me vereerd dat ze me vroegen’, zegt Van der Veen, die boogt op een 31-jarige loopbaan bij DJI.
Spijkers met koppen slaan
Vanzelfsprekend moesten er snel spijkers met koppen worden geslagen. Van der Veen: ‘De vleugel was bijna helemaal leeg, dus moesten er onder meer koelkasten en matrassen komen. En ook de nodige, praktische zaken voor het nieuwe personeel, zoals de roosters. Verder kon met een welkomstmail worden volstaan . De gedetacheerde PIW’ers kenden natuurlijk heg noch steg in het complex maar zijn ervaren krachten, die weten wat er op een afdeling moet gebeuren.’
Collega’s uit het hele land
Dynamisch oftewel flexibel zijn, zit het JC Schiphol in het DNA, vindt het ad interim-hoofd. Daarom was het rap uit de grond stampen van de nieuwe afdeling voor langgestraften voor hem geen probleem. ‘De enige voorwaarde die ik stelde, was dat ik uiteraard personeel moest hebben. Maar er bleek al eerder dit jaar een verzoek te zijn gedaan aan diverse PI’s om voor de periode van een half jaar mensen te detacheren. Zodoende telde de afdeling kort na de opening negen PIW’ers, afkomstig van de PI’s Haaglanden, Groningen, Almelo en Vught. Daarbij kwam er – omdat het er eigenlijk elf hadden moeten zijn – een ervaren PIW’er van Schiphol bij: Michelle Brug, een topper die het leuk vond om te helpen opstarten.’
Gemotiveerde groep
Zijn die gedetacheerde PIW’ers op vrijwillige basis naar het JCS gekomen of gestuurd?, vroeg Van der Veen zich aanvankelijk wel af. ‘Maar noteer maar dat dat me duizend procent is meegevallen!’, zegt hij. ‘Het is écht een enthousiaste, gemotiveerde groep die het goed met elkaar kan vinden en in de eerste week al meteen een groepsapp had. Daar ben ik heel bij mee. Af en toe kan de druk op de afdeling hoog zijn. Er zijn onvoldoende werkzalen in het JC, wat gecompenseerd moet worden met recreatie; dat betekent een extra belasting voor de PIW’ers.’
Meteen een klik
Hoe de gedetacheerden hun nieuwe, tijdelijke werkplek ervaren moet je ze zelf maar vragen, vindt Van der Veen. De brede glimlach van Michel Kek, ZBIW’er in Scheveningen (Haaglanden), die zich later bij het gesprek voegt, verraadt een positief antwoord. ‘Ik heb hier een ontzettend warm onthaal gekregen’, zegt hij. ‘En omdat ik ooit op het oude Schiphol heb gewerkt als delinquententoezichthouder was het ook ontzettend leuk om oud-collega’s – van wie sommigen twintig kilo zijn veranderd- weer te zien. Daarbij was er binnen het team meteen een klik. We hebben allemaal dezelfde nuchtere en ontspannen aanpak. Drie andere gedetacheerden zijn weliswaar ook ZBIW’ers uit Scheveningen, maar ik werk natuurlijk niet altijd met ze samen.’
Dat Kek inging op het verzoek om minimaal een halfjaar te verkassen, heeft volgens hem te maken met zijn hang naar verandering. Daarbij was binnen DJI elkaar helpen voor hem eveneens een motivatie. ‘In Scheveningen hebben we ook te maken met bezettingsproblematiek, maar die is momenteel minder nijpend dan hier.’
Compensatie
‘De 800 euro bonus per maand speelt voor mij dus geen rol’, vervolgt Kek. ‘Maar is natuurlijk wel mooi meegenomen, en zie ik ook als compensatie voor het feit dat je uit je vertrouwde werkomgeving weg bent. Bovendien moet ik nu niet 20 maar 120 minuten rijden van en naar mijn huis in Pijnacker. Die detachering vraagt dus wel iets van je, maar uit loyaliteit naar DJI heb ik dat er graag voor over.’